Θεία Εὐχαριστία: Τὴν ἴδια ἡμέρα, σὲ κάθε ἁγία Τράπεζα, καὶ ἀπὸ κάθε ἱερέα, τελεῖται μία μόνο Θεία Λειτουργία!

 

Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες, τὸ «Πηδάλιον» καὶ ἡ ἐν Ἀντισιοδώρῳ Τοπικὴ Σύνοδος, ἀπαγορεύουν τὴν τέλεση Θείας Λειτουργίας τὴν ἴδια ἡμέρα, ἀπὸ τὸν ἴδιο ἱερέα καὶ στὸν ἴδιο Ναό!

Γράφει ὁ Ἰωάννης Χατζηδιγενῆς, Θεολόγος

Ἀπίστευτα πράγματα ποὺ ἀντιβαίνουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀνακοινώθηκαν σήμερα (20-04-2021) ἀπὸ τὴν Διαρκή Ἱερὰ Σύνοδο (ΔΙΣ) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἐξ ἐπόψεως θεολογικῆς καὶ ἐκκλησιολογικῆς εἶναι τελείως ἄτοπο νὰ ἀκουστεῖ τὸ Χριστὸς Ἀνέστη στὶς 9 τὸ βράδυ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου καὶ ἐν συνεχείᾳ νὰ τελεστεῖ ἡ Θεία Λειτουργία ἡ ὁποία θὰ διαρκέσει τὸ πολὺ μέχρι τὶς 10.30 μ.μ. ποὺ θὰ ἐπιτρέπεται και ἡ κυκλοφορία στοὺς δρόμους. Πῶς θὰ Λειτουργήσουν οἱ Ἱερεῖς δύο φορὲς τὴν ἡμέρα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου; 

Προσκρούει λοιπὸν ἡ ΔΙΣ μὲ τὴν ἀνακοίνωσή της στὸ Ἱερὸν Πηδάλιον τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, στὸν Ἅγιο Ἰγνάτιο τὸν Θεοφόρο καὶ στὸν 10ο Κανόνα... τῆς ἐν Ἀντισιοδώρῳ τοπικῆς Συνόδου ἐπὶ Ἡρακλείου τό 613, πού ἀπαγορεύουν ρητῶς τὴν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας τὴν ἴδια ἡμέρα καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο Λειτουργό!

Μὲ τὴν ἐγκύκλιό της λοιπὸν ἡ ΔΙΣ, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν δημόσια τοποθέτηση τοῦ ἐκπροσώπου Τύπου της, ἀνακοίνωσε τὶς ἀθεολόγητες εἰσηγητικές της προτάσεις πρὸς τὴν Κυβέρνηση:

«…ἀπεφάσισε ὁμόφωνα κάνοντας χρήση τῆς Οἰκονομίας τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως φανερώνεται στὴν πλούσια παράδοσή Της, τὴν προσαρμογὴ τῆς ὥρας τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως στὶς 9.00 μ.μ. τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Ἡ Τελετὴ θὰ πραγματοποιηθεῖ στὸ προαύλιο τῶν Ἱερῶν Ναῶν, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, καὶ θὰ ἀκολουθήσει ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία ἐντός του Ἱεροῦ Ναοῦ» (Διαβάστε ὁλόκληρη τὴν ἐγκύκλιο ΕΔΩ).

Ἂς δοῦμε τώρα τὸ ἀθεολόγητο τῆς συγκεκριμένης ἀνακοίνωσης, σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων:

Θεία Εὐχαριστία: Τὴν ἴδια ἡμέρα, σὲ κάθε ἁγία Τράπεζα, καὶ ἀπὸ κάθε ἱερέα, τελεῖται μία μόνο Θεία Λειτουργία!

Ὡς ἀπάντηση σὲ ἐρώτημα ἀναγνώστη, παραθέτουμε τὰ παρακάτω στοιχεῖα ποὺ ἀφοροῦν τὸ πρόβλημα τῆς ἐπαναλαμβανόμενης τέλεσης Θείας Λειτουργίας κατὰ τὴν ἴδια ἡμέρα, στὴν ἴδια ἁγία Τράπεζα ἢ ἀπὸ τὸν ἴδιο ἱερέα.

Ὁ παλαιότερος, διακεκριμένος καθηγητής, Νικόλαος Δαμαλάς (1842-1892) σημειώνει:

«Διὰ τὸ ἀντίτυπον εἶναι τὴν ἱερουργίαν [ἐπειδὴ ἡ ἱερουργία εἶναι ἀντίτυπο], τῆς ἅπαξ ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων τελεσθείσης θυσίας τοῦ Κυρίου (Ἑβρ. 10, 12-14) [τῆς μίας καὶ μοναδικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ], ἐκανόνισεν ἡ ἐκκλησία ὅπως, ‘’ἐν μία καὶ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τῷ τύπῳ τοῦτο τοῦ νῦν αἰῶνος μία καὶ μόνη ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἁγίας τραπέζης ἱερουργία τελεῖται καὶ ἐν Κυριακὸν δεῖπνον ἐπιτελεῖται, ὅπως καὶ ἐν κοινὸν δεῖπνον καθ’ ἑκάστην λαμβάνομεν’’ (ἡ ἐν Ἀντισιοδώρῳ τοπικὴ σύνοδος ἐπὶ Ἡρακλείου 613 μ.Χ. ἐν 10 καν). Τοῦτο δὲ μέχρι τῆς σήμερον ἀπαρεγκλίτως τηρεῖ ἡ [Ὀρθόδοξη] καθολικὴ ἐκκλησία, οἱ δὲ λατίνοι παρανομούσι διδάσκοντες ὅτι, καὶ πολλάκις τῆς ἡμέρας δύναται νὰ γίνη τὸ τοιοῦτο …»[1].

Πηγὴ τῶν παραπάνω βεβαίως, ἀποτελεὶ τό «Πηδάλιον», ἡ σημαντικότατη αὐτὴ συλλογή Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καί σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Νικοδημο τὸν Ἁγιορείτη:

«Διὰ νὰ μὴ διπλασιάζηται ὁ μοναδικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ, ἐδιώρισε καὶ ἡ ἐν Ἀντισιοδώρῳ τῇ πόλει τοπικὴ σύνοδος ἐπὶ Ἡρακλείου κατὰ τὸ χιγ΄ ἔτος συναχθεῖσα· Νὰ μὴ γίνωνται δύω λειτουργίαι ἐν μία ἡμέρα εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν […] ὅπερ παραβαίνουσιν οἱ παπισταί. Ἀλλά καὶ οἱ ἡμέτεροι ἱερεῖς, οἱ δύω φοραῖς λειτουργοῦντες, τάχα διὰ παρρησίαν, βαρέως ἁμαρτάνουν, καὶ ἂς παύσουν εἰς τὸ ἑξῆς τὸ ἄτοπον τοῦτο»[2].

Αὐτὴ ἡ ἔννοια τῆς ἀνεπανάληπτης μοναδικότητας καταγράφεται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἤδη ἀπὸ τὸν 1ο αιώνα. Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, δεύτερος ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας, ἀπὸ τὸ 70 μ.Χ. καὶ πρῶτος μεγάλος θεολόγος καὶ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μετὰ τοὺς ἀποστόλους[3], ἀναφέρει:

«Γράφω στὴν ἀξιόθεη ἀγάπη σας, παρακαλώντας σας νὰ ἔχετε μία πίστη, καί ἕνα κήρυγμα, καί μία Εὐχαριστία. Διότι ἕνα εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, καί ἕνα τὸ αἷμα του πού χύθηκε γιὰ μᾶς- ἕνας ἄρτος κομματιάστηκε γιὰ ὅλους, καί ἕνα ποτήρι μοιράστηκε σὲ ὅλους-ἕνα θυσιαστήριο ὑπάρχει γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία καί ἕνας ἐπίσκοπος, μαζὶ μὲ τὸ πρεσβυτέριο καὶ τοὺς διακόνους τους συνδούλους μου. Διότι καί ἕνας ἀγέννητος ὑπάρχει, ὁ Θεὸς καὶ Πατέρας, καί ἕνας μονογενής Υἱὸς, Θεὸς Λόγος καὶ ἄνθρωπος, καί ἕνας Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας· ἀλλὰ καὶ ἕνα κήρυγμα, ‘’καὶ ἡ πίστη εἶναι μία καὶ τὸ βάπτισμα ἕνα’’, και μία ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ἵδρυσαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι ἀπὸ τὴν μία ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου μὲ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὸν ἱδρώτα καὶ τοὺς κόπους τους»[4]. 

Ὁ γνωστὸς κανονολόγος, καθ. Παναγιώτης Μπούμης, ἀποτυπώνει τὰ δεδομένα αὐτὰ στὸ ἔργο του «Κανονικὸν Δίκαιον», ὡς ἑξῆς:

«Στὴν Ἁγία Τράπεζα μόνο μία Θεία Λειτουργία ἐπιτρέπεται νὰ τελεσθεῖ τὴν ἴδια ἡμέρα, γιὰ νὰ μὴ διπλασιάζεται ὁ ἕνας καὶ μοναδικὸς θάνατος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐὰν ὑπάρξει ἀνάγκη νὰ τελεσθοῦν δύο Θ. Λειτουργίες, ἡ δεύτερη τελεῖται σ’ ἄλλη Ἁγία Τράπεζα, ἐφ’ ὅσον ὁ ναὸς εἶναι δισυπόστατος ἢ τρισυπόστατος, ἤ ἀλλιῶς προστίθεται εἰδικὴ καθαρὴ τράπεζα καὶ θέτουμε ἐπάνω σ’ αὐτὴν καθιερωμένο ἀντιμήνσιο[5]»[6].

Καὶ συμπληρώνει στις προϋποθέσεις κανονικῆς τελέσεως τῆς Θ. Εὐχαριστίας:

«Ὁ λειτουργός δεν πρέπει νὰ ἔχει τελέσει προηγουμένως ἄλλη Θ. Λειτουργία κατὰ τὴν ἴδια ἡμέρα»[7].

Σημειώσεις:

[1] Δαμαλᾶς Νικόλαος, «Ἑρμηνεία εἰς τὴν Καινὴν Διαθήκην - Τὸ κατὰ Ἰωάνννην Εὐαγγέλιον», Πουρναρᾶς, Θεσσαλονίκη 2010 (ἀνατύπωση), σελ. 344.

[2] Βλ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, «Πηδάλιον», ἔκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2003 (ἀνατ. ἔκδ. 1864), σελ. 90β (Σχόλιο ἀριθ. (1) στὴν Ἑρμηνεία τοῦ ΞΗ΄ Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων).

[3] Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, «Πατρολογία», τόμ. Α΄, ἔκδ. 4η, Ἀθήνα 2000, σελ. 173.

[4] Ἡ μετάφραση ἀπὸ τό Ἀποστολικοὶ Πατέρες ἀρ. 4 (σειρὰ Ε.Π.Ε. #119), ἔκδ. Ἀφοί Μερετάκη «Τὸ Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 230-233.

Στὸ πρωτότυπο τὸ ἀπόσπασμα ἔχει ὡς ἑξῆς: «Γράφω τῇ ἀξιοθέῳ ἀγάπη ὑμῶν, παρακαλῶν ὑμᾶς μίᾳ πίστει καὶ ἐνὶ κηρύγματι καὶ μία εὐχαριστίᾳ χρῆσθαι· μίᾳ γὰρ ἐστιν ἡ σὰρξ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐν αὐτοῦ τὸ αἷμα τὸ ὑπὲρ ἠμῶν ἐκχυθὲν (εἷς γὰρ ἄρτος τοῖς πάσιν ἐθρύφθῃ καὶ ἓν ποτήριον τοῖς ὅλοις διενεμήθη), ἓν θυσιαστήριον πάσῃ τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ εἷς ἐπίσκοπος ἅμα τῷ πρεσβυτερίῳ καὶ τοῖς διακόνοις, τοῖς συνδούλοις μου. ἐπεῖπερ καὶ εἷς ἀγέννητος, ὁ θεὸς καὶ πατήρ, καὶ εἷς μονογενὴς υἱός, θεὸς λόγος καὶ ἄνθρωπος, καὶ εἷς ὁ παράκλητος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ἓν δὲ καὶ τὸ κήρυγμα καὶ ἡ πίστις μία καὶ τὸ βάπτισμα ἓν καὶ μία ἡ ἐκκλησία, ἢν ἰδρύσαντο οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι ἀπὸ περάτων ἕως περάτων ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ οἰκείοις ἰδρῶσι καὶ πόνοις» (Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, «Ἐπιστολὴ πρὸς Φιλαδελφεῖς» (ἐκτενὴς μορφή), PG 5, 821C-824Α).

[5] Τό ἀντιμῆνσιον εἶναι σύνθετη λέξη ἑλληνολατινικῆς προελεύσεως ποὺ σημαίνει «ἀντὶ τραπέζι». Τὸ ἀντιμήνσιο μπῆκε στὴν λατρεία γιὰ νὰ ἀντικαταστήσει τὴν ἁγία Τράπεζα καὶ νὰ κάνει δυνατὴ τὴν τέλεση τῆς Θ. Εὐχαριστίας ἀκόμη καὶ σὲ μέρη ὅπου αὐτὴ ἔλειπε ἢ δὲν ἦταν καθιερωμένη. Κατασκευαζόταν ἀπὸ ξύλο ἢ ὕφασμα καὶ τελικὰ ἐπικράτησε τὸ δεύτερο ὑλικὸ μέχρι σήμερα. Τὸ ἀντιμήνσιο καθιερωνεται (ἁγιάζεται) ὅταν ὁ ναὸς ἐγκαινιάζεται χρησιμοποιούμενο ὡς μάκτρο γιὰ τὸ σπόγγισμα τῆς ἁγίας Τραπέζης καὶ ραντιζόμενο μὲ μύρο. Μπορεῖ ὅμως νὰ καθιερωθεῖ καὶ χωριστὰ ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια ναοῦ. Τὸ ἀντιμήνσιο χρησιμοποιεῖται μόνο γιὰ τὴν τέλεση τῆς Θ. Εὐχαριστίας καὶ ὄχι γιὰ τὴν τέλεση ἄλλων ἀκολουθιῶν (βλ. Βεργωτὴς Γεώργιος, «Λεξικὸν Λειτουργικῶν καὶ Τελετουργικῶν Ὅρων», 3η ἔκδ. βελτιωμένη καὶ ἐπαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 38).

[6] Μπούμης Ἰ. Παναγιώτης, «Κανονικὸν Δίκαιον», ἔκδ. 3η ἐπηυξημένη, Γρηγόρης, Ἀθήνα 2002, σελ. 210.

[7] Μπούμης Ἰ. Παναγιώτης, «Κανονικὸν Δίκαιον», ο.π., σελ. 118

oodegr

Κανών ΠΘ΄ τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ἕκτης (ΣΤ΄) Συνόδου 
τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ «Πηδαλίου»:

ΚΑΝΩΝ ΠΘ΄

Τὰς τοῦ σωτηρίου Πάθους ἡμέρας ἐν νηστείᾳ καὶ προσευχῇ καὶ κατανύξει καρδίας ἐπιτελοῦντας, χρὴ τοὺς πιστοὺς περὶ μέσας τῆς μετὰ τὸ μέγα Σάββατον νυκτὸς ὥρας ἀπονηστίζεσθαι, τῶν θείων Εὐαγγελιστῶν Ματθαίου καὶ Λουκᾶ, τοῦ μὲν διὰ τοῦ ὀψὲ Σαββάτων προσρήματος, τοῦ δὲ διὰ τοῦ ὄρθρου βαθέος, τὴν βραδύτητα τῆς νυκτὸς ἡμῖν ὑπογράφοντος.

Ἑρμηνεία.

Ὁ Κανὼν οὕτος διορίζει, ὅτι οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἐπιτελοῦν ὅλην τὴν μεγάλην ἑβδομάδα τῶν ἁγίων Παθῶν μὲ νηστείας (1) καὶ προσευχήν, καὶ κατάνυξιν τῆς καρδίας, ἀληθινὴν δηλ. καὶ ὄχι ὑποκριτικὴν (ἑξαιρέτως δέ, καὶ μάλιστα τὴν μεγάλην Τεσσαρακοστὴν καὶ τὸ μέγα Σάββατον, τὰς ὁποίας ἡμέρας πρέπει νὰ βιάζωνται εἰς τὸ νὰ ἀπερνοῦν ἄσιτοι), περὶ δὲ τὸ μεσονύκτιον, ταυτὸν εἰπεῖν μετὰ τὸ μεσονύκτιον τοῦ παρελθόντος μὲν μεγάλου Σαββάτου, τῆς ἐρχομένης δὲ μεγάλης Κυριακῆς νὰ παύουσι τὴν νηστείαν (2), ἐπειδὴ ἤδη ἀνέστη ὁ Κύριος, καθὼς δηλοῦται ἐκ τῶν θείων Εὐαγγελιστῶν. Ὁ μὲν γὰρ Ματθαῖος λέγωντας, ὅτι ὀψὲ Σαββάτων ἦλθον αἱ  γυναῖκες νὰ θεωρήσουν τὸν τάφον, ἐφανέρωσεν, ὅτι ἐπέρασε μὲν τὸ Σάββατον, καὶ πολὺ μέρος τῆς μετὰ τὸ Σάββατον νυκτός, ὁ δὲ Λουκᾶς, λέγωντας πάλιν, ὅτι ἦλθον ὄρθρου βαθέος, ἐφανέρωσεν ὅτι πολὺ μέρος τῆς νυκτὸς ἔμεινεν ἕως οὗ νὰ ξημερώσῃ ἡ Κυριακή. Ὥστε καὶ ἐκ τῶν δύο συνάγεται, ὅτι κατὰ τὸ μεσονύκτιον ἀνέστη ὁ Κύριος, παρελθούσης τῆς στ΄ ὥρας καὶ ἀρχομένης τῆς ζ΄. (3).

Συμφωνία.

Περὶ τοῦ καιροῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου πλατύτερον διαλαμβάνει καὶ ὁ α΄ Κανὼν τοῦ ἁγίου Διονυσίου, ἀφ΄ οὗ ἠρανίσατο ταῦτα καὶ ἡ παροῦσα σύνοδος. Ὅστις καὶ προσθέτει ὅτι ἐκείνους μὲν ὁποῦ πρὸ τοῦ μεσονυκτίου λύσουν τὴν νηστείαν κατηγοροῦμεν ὡς μικρόψυχους καὶ ἀκρατεῖς· ἐκείνους δὲ ὁποῦ καρτερούσιν ἕως τὴν αὐγήν, ἐπαινοῦμεν ὡς μεγαλοψύχους καὶ ἐγκρατεῖς. Ἀλλὰ καὶ αἱ Ἀποστολικαὶ διαταγαὶ βιβλ. ε΄. κεφ. ιθ΄ λέγουσι, νὰ ἀπονηστίζωνται οἱ Χριστιανοί, ἐπιφωσκούσης μιᾶς Σαββάτων, ἤτοι πρὸς τὸ ξημέρωμα τῆς Κυριακῆς. Ὅρα καὶ τὴν ἑρμηνείαν καὶ ὑποσημείωσιν τοῦ κθ΄. τῆς παρούσης στ΄. καὶ τοῦ ξθ΄ Ἀποστολ. 

πηγή: http://trelogiannis.blogspot.com/

Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας ἔλαβε χώραν κατά μεταμεσονύκτιον ὥραν, μετά τήν εἴσοδον εἰς τήν πρώτην ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος, τήν ὀνομασθεῖσαν διά τοῦτο Κυριακήν, διό καί ἀποκαλεῖται τριήμερος ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ἁγία αὐτή ἡμέρα Κυριακή, ἡμέρα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν, Ἀναστάσεως ἡμέρα.

Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς - Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ: Πρός Τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννου Γενναδίου 14 11521 Ἀθήνας, για τήν ὥραν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί ἐν συνεχείᾳ τῆς Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας.

Λαβόντες γνῶσιν τοῦ ἀπό 20ης Ἀπριλίου ἐ.ἔ. Ἀνακοινωθέντος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀφορῶντος εἰς τήν λειτουργίαν τῶν Ἱερῶν Ναῶν κατά τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν Πασχάλιον Θείαν Λειτουργίαν, εὐσεβάστως προαγόμεθα νά ἐκφράσωμεν τάς εὐχαριστίας μας, διότι ἐφέτος ὅλοι οἱ Ἱεροί Ναοί θά παραμείνουν ἀνοικτοί διά τούς πιστούς δι΄ὅλας τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τοῦ Ἁγίου Πάσχα, ἀφ΄ ἑνός καί ἀφ΄ ἑτέρου νά ὑποβάλωμεν θερμήν παράκλησιν ἀναθεωρήσεως καί ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῶν ὅσων καθορίζουν τήν ὥραν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί ἐν συνεχείᾳ τῆς Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας.

Ἐκ προοιμίου νά εἴπωμεν ὅτι λόγῳ τῶν ὑφισταμένων ἐκτάκτων περιστάσεων (ὑγειονομικαί συνθῆκαι καί ἀπαγόρευσις κυκλοφορίας πέρα τῆς 9μ.μ.) ἐνδείκνυται ἡ ἔναρξις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ἡμίσειαν ὥραν ἐνωρίτερον τοῦ καθιερωμένου χρόνου καί οὐδέν πρόβλημα ὑφίσταται διά τήν προσαρμογήν μας εἰς τήν Ὑμετέραν Ἀπόφασιν. Ὅμως, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν ὥραν ἐνάρξεως τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς ἐν συνεχείᾳ τελέσεως τῆς κορυφαίας καί περιλάμπρου Θείας Λειτουργίας τῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ κοσμοσωτηρίου καί κοσμοχαρμοσύνου Ἀναστάσεως , ὑφίστανται ἐπιφυλάξεις κανονικοῦ καί δεοντολογικοῦ χαρακτῆρος, τάς ὁποίας πάνυ εὐλαβῶς καταθέτομεν καί κατονομάζομεν εὐθύς ἀμέσως.

1. Ὡς γνωστόν, ἐνῷ ἡ ἐκκλησιαστική ἡμέρα καί ἑορτή ἄρχεται ἀπό τό ἑσπέρας τῆς προτεραίας ἡμέρας καί τερματίζεται τό ἀπόγευμα τῆς κυριωνύμου ἡμέρας καί ἑορτῆς, ἡ «πολιτική» ἡμέρα ἔχει τήν ἀρχήν της τήν 12ην τοῦ μεσονυκτίου καί τό τέρμα της τήν ἑπομένην 12ην τοῦ μεσονυκτίου τῆς προσεχοῦς ἡμέρας. Διά νά Ἱερουργήσῃ ὁ Λειτουργός τοῦ Θεοῦ καί νά κοινωνήσῃ ὁ εὐλαβής πιστός ἐγκρατεύεται μέν ἀφ’ ἑσπέρας, ἀλλά ἀπό τήν 12ην νυκτερινήν παραμένει ἄσιτος καί ἄποτος μέχρι καί τήν στιγμήν τῆς Θείας Κοινωνίας. Τό αὐτό συμβαίνει καί ὅταν πρόκειται νά τελεσθῇ ἡ Ἀκολουθία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων εἰς ἑσπερινήν ὥραν ἤ νά κοινωνήση κάποιος κατ’ αὐτήν.

2. Μέ τόν προσδιορισμόν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς μετ΄αὐτήν Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας τήν 9ην μ.μ. τοῦ Μεγάλου Σαββάτου προκαλεῖται τό πρόβλημα ὅτι ἐντός μιᾶς «πολιτικῆς» ἡμέρας (ἀπό τό ἕν μεσονύκτιον εἰς τό ἑπόμενον) θά τελεσθοῦν δύο Θεῖαι Λειτουργίαι ἀντί μιᾶς, ὡς ὁρίζει τό Τυπικόν, ὑπό τοῦ ἰδίου Λειτουργοῦ. Τοῦτο δέν συνᾴδει μέ τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, ἐνῷ οἱ Ρωμαιοκαθολικοί κάμνουν ἀνά μίαν ὥραν Θ. Λειτουργίαν τήν αὐτήν ἡμέραν. Παρόμοιόν τι πράττουν καί Ὀρθόδοξοι Λειτουργοί τοῦ Ἐξωτερικοῦ, παρά τήν ὑφισταμένην Ὀρθόδοξον Παράδοσιν (βλ. Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, Ἐπιστολή πρός Φιλαδελφεῖς. P.G. 5, 821C, 824A, τόν ΠΘ’ Κανόνα τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἱερόν Πηδάλιον, ἑρμηνεία ΞΗ’ Κανόνος Ἁγίων Ἀποστόλων, σελ. 90β, ἐκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003).

Καί ἐάν ὑποτεθῇ ὅτι ἕνας Ἱερεύς δέν Ἱερουργήσει τήν πρωΐαν τοῦ Μεγ. Σαββάτου, διά νά τελέσῃ μόνον μίαν, τήν Ἀναστάσιμον Θ. Λειτουργίαν, θά πρέπει κατ’ ἀκρίβειαν νά μείνῃ ἄσιτος καί ἄποτος ἀπό τό μεσονύκτιον πρός τό Μ. Σάββατον μέχρι τήν ὥραν τῆς Θείας Μεταλήψεως τῆς Πασχαλινῆς Θ. Λειτουργίας. Τό ἴδιο θά πρέπει νά κάμῃ καί ὁ πιστός, πού πρόκειται νά κοινωνήσῃ (νά μήν κοινωνήσῃ κατά τήν ὥραν τῆς Θείας Κοινωνίας τό Μέγα Σάββατον πρωΐ, ἀλλά κατά τήν Πασχάλιον Θείαν Λειτουργίαν), διά νά μή κοινωνήσῃ δύο φορές τήν ἴδια ἡμέρα, ἀλλά καί νά τηρήσῃ τήν νηστείαν κατά τά ὡς ἄνω. Ὅμως, δέν δύναται νά θεωρηθῇ Πασχάλιος ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία περαιοῦται ἐν τῷ Μεγάλῳ Σαββάτῳ, πρό τοῦ μεσονυκτίου, δηλ. πρίν εἰσέλθωμεν εἰς τήν Κυριακήν, ἡ ὁποία ἄρχεται μετά τήν 12ην νυκτερινήν. Αὐτά ὁρίζει ἡ ζῶσα Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιαστική Παράδοσις.

3. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας ἔλαβε χώραν κατά μεταμεσονύκτιον ὥραν, μετά τήν εἴσοδον εἰς τήν πρώτην ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος, τήν ὀνομασθεῖσαν διά τοῦτο Κυριακήν, διό καί ἀποκαλεῖται τριήμερος ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ἁγία αὐτή ἡμέρα Κυριακή, ἡμέρα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν, Ἀναστάσεως ἡμέρα.

Ταπεινῶς φρονοῦμεν ὅτι, ἐνῷ ὅλες οἱ ἄλλες Ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος δύνανται κατ’ οἰκονομίαν, διά τήν ἐνεστῶσαν χρείαν, νά τελεσθοῦν ἐνωρίτερον κατά ἡμίσειαν ὥραν, ὅμως ἡ λαμπρά Θεία Λειτουργία τῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως ἐπιβάλλεται ἀπαραιτήτως νά τελεσθῇ «διαγενομένου τοῦ Σαββάτου».

Ἐνταῦθα, Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε καί ἅγιοι Συνοδικοί Πατέρες, δέν χωρεῖ οἰκονομία. Ἄς κατανοήσουν οἱ κυβερνητικοί παράγοντες μέ τήν διακριτικήν, ἀλλ’ ἀνυποχώρητον παρέμβασίν σας, ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἔχουν τό δικαίωμα -τό καί Συνταγματικόν δικαίωμα- νά λατρεύσουν ἀκωλύτως τόν Ἀναστάντα Κύριον καί Θεόν ἡμῶν κατά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Κυριακήν τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ, «τήν ἑορτῶν ἑορτήν καί πανήγυριν πανηγύρεων», τήν λαμπροτέραν καί ἁγιωτέραν ἡμέραν τῆς Χριστιανoσύνης. Καί εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν δέν ἐπιτρέπεται νά συμπέσῃ ὁ κατά τό Μέγα Σάββατον (ὅπως ἐξελίχθησαν τά πράγματα) ἑορτασμός τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ τῶν Ὀρθοδόξων μέ τό πάσχα -νομικόν φάσκα- τῶν Ἑβραίων, οἱ ὁποῖοι αὐτόν τόν χρόνον τό ἑορτάζουν τό Μ.Σάββατον (Κανών Ζ’ Ἁγ. Ἀποστόλων, Κανών Α’ τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου) καί

4. Ἄς μᾶς ἐπιτραπῇ νά ἐπιμείνωμεν εἰς τό δίκαιον καί καθολικόν διά τόν Ἑλληνορθόδοξον Λαόν τοῦ Θεοῦ αἴτημα τοῦτο, τό ὁποῖον, εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ἔκαμαν ἀποδεκτόν καί προβάλλουν αἱ Ἱεραί Σύνοδοι Κύπρου καί Κρήτης. Γνωρίζετε καλῶς ὅτι τό θέμα αὐτό προσκρούει εὐθέως καί καιρίως εἰς τό θρησκευτικόν αἴσθημα τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Φοβούμεθα ὅτι τό σοβαρόν αὐτό ζήτημα θά προκαλέσῃ ταραχές, διαμαρτυρίες καί ἀναστατώσεις. Ἐδιχάσθη μέχρι τώρα ὁ λαός μας εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται τήν μάσκαν ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, κατά τήν Θείαν Λατρείαν. καί κάμνουν ἀνεπιφυλάκτως τό ἐμβόλιον, καί εἰς τούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι διά λόγους συνειδήσεως ἤ καί διά ἰατρικούς λόγους δέν συμμορφώνονται πρός τάς ὑποδείξεις τῶν ἁρμοδίων. Νά συνεχισθῇ ὁ διχασμός μέ ὅσους προτιμήσουν τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως τήν 9ην μ.μ. τοῦ Μ. Σαββάτου καί μετ’ αὐτήν τήν Ἀναστάσιμον Θείαν Λειτουργίαν καί μέ τούς εὐσεβεῖς καί παραδοσιακούς χριστιανούς, πού ἐμμένουν εἰς τήν Παράδοσιν; Νά διαπληκτίζωνται ὅσοι θέλουν τά self-test πρό τῆς εἰσόδου των εἰς τόν Ἱερόν Ναόν μέ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν ὡς ἀσέβειαν καί ὀλιγοπιστίαν νά τό κάμουν, ἐνῷ πρόκειται νά εἰσέλθουν εἰς τόν καθαγιασμένον χῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ;

Ἕνα χρόνο καί πλέον ταλαιπωρεῖται ὁ εὐσεβής λαός μας, πότε μέ τόν παντελῆ ἀποκλεισμόν ἐκ τῆς ἐν Ἐκκλησίαις Θείας Λατρείας, πότε ἐκ τῆς συμμετοχῆς του ὑπό αὐστηρούς ὅρους καί περιορισμούς εἰς τήν Λατρευτικήν Σύναξιν, πότε ἐκ τῆς ὡς μή ὤφελε ὑποχρεωτικῆς χρήσεως τῆς μάσκας ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείας, καταπιεζομένης τῆς χριστιανικῆς των συνειδήσεως καί τώρα μέ τήν προαγγελομένην ἐπιβολήν διενεργείας τοῦ self-test διά τήν εἴσοδόν των εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Θεοῦ! Καί μάλιστα προειδοποιοῦν τά ΜΜΕ ὅτι θά ἐπιβληθῇ τό self-test εἰς τούς Ἱερεῖς, Ἱεροψάλτας, Ἐπιτρόπους κ.ἄ., προκειμένου νά εἰσέλθουν διά διακονίαν ἐκκλησιαστικήν.

Ἔλεος, ἔλεος, Μακαριώτατε. Καί αὐτό ἀκόμη θά μᾶς ἐπιβάλλουν;

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Συνοδικοί,

Ἀπετάθημεν εὐσεβάστως εἰς Ὑμᾶς διά νά διερμηνεύσωμεν τά αἰσθήματα τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλοχρίστου Ποιμνίου μας, ἀλλά καί τήν ἀγωνίαν καί ἀνησυχίαν μας δι’ ὅσα τεκταίνονται εἰς βάρος τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καί ἐπί ζημίᾳ τῆς εἰρηνικῆς διαβιώσεως καί πνευματικῆς πορείας τῶν πεπιστευμένων ἡμῖν πνευματικῶν τέκνων. Διαβιβάσατε, παρακαλοῦμεν, τά προσήκοντα εἰς τούς κυβερνητικούς παράγοντας.

Καί εὐχηθῆτε ὁ πρός τό ἑκούσιον Σταυρικόν Πάθος Του πορευόμενος Σωτήρ καί Λυτρωτής ἡμῶν νά εἰρηνεύσῃ τό πλήρωμα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τήν Πολιτείαν μας, καί ὅλον τόν κόσμον, δωρούμενος τήν ὑπέρβασιν τῆς ἐνεστώσης δεινῆς παγκοσμίου δοκιμασίας.

Καί ἐπί τούτοις διατελοῦμεν,
Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ
Οἱ Μητροπολῖται
Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς
Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

Διαφορετικές οι οδηγίες χρήσης στην ελληνική μετάφραση για τα «self test»

 

Διαφορετικές οι οδηγίες χρήσης στην ελληνική μετάφραση για τα «self test»

Συγκεκριμένα στο φυλλάδιο που συνόδευε τα τεστ αναφέρεται στα ελληνικά πως «το τεστ προορίζεται για αυτοδιάγνωση από τον ίδιο τον ασθενή». Ωστόσο στις άλλες γλώσσες, αλλά και στην επίσημη σελίδα της εταιρείας Roche Diagnostics, στο ίδιο ακριβώς σημείο των οδηγιών, αναφέρεται πως «αυτό το προϊόν προορίζεται για επαγγελματική χρήση σε εργαστηριακά περιβάλλοντα και σε POC (Point Of Care) ή για αυτο-συλλογή υπό την επίβλεψη εργαζομένου στον τομέα της υγείας».

Η ίδιαη εταιρεία στην σελίδα τηςαναφέρει χαρακτηριστικά στις οδηγίες χρήσης του προϊόντος «SARS-CoV-2 Rapid Antigen Test Nasal»: «The SARS‑CoV‑2 Rapid Antigen Test Nasal is a rapid chromatographic immunoassay for the qualitative detection of SARS‑CoV‑2 nucleocapsid antigen present in human nasal samples. This test is intended to detect antigen from SARS‑CoV‑2 in individuals suspected of COVID‑19 or with known or suspected exposure to SARS‑CoV‑2. This product is intended for professional use in laboratory and Point of Care environments, or self-collection under the supervision of a healthcare worker».

Οι οδηγίες στα Ελληνικά

Οι οδηγίες στα Αγγλικά

Και ενδεικτικά οι οδηγίες στα Ιταλικά

Στα Γερμανικά

Στα γαλλικά

Στα Ολλανδικά

Στα τούρκικα

Στα ισπανικά

Το γεγονός επιβεβαιώνουν φαρμακοποιοί στο Tvxs.gr που έχουν στα χέρια τους και τις οδηγίες χρήσης, ενώ υπάρχουν και πολλές αναρτήσεις στο διαδίκτυο από φαρμακοποιούς. Μάλιστα στα Γερμανικά αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Nur für In-Vitro Diagnostik. Nicht als Selbsttest geeignet / Προορίζεται για διαγνωση in vitro, δεν προορίζεται για αυτοδιάγνωση». Το ίδιο αναφέρεται και στα γαλλικά στο φύλλο οδηγιών: «Destine uniquement aux diagnostics in vitro.N' est pas destine a l' auto-test» / Μετάφραση: «Προορίζεται για διαγνωστικά, για διαγνωση in vitro, Δεν προορίζεται για αυτοδιάγνωση»

Στα Γερμανικά

Στα Γαλλικά

Επιπλέον σε ανακοίνωσή του ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής αναφέρει πως «με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι τα πολυδιαφημισμένα self test, τα οποία περιμέναμε να παραλάβουμε στο φαρμακείο, δεν ήταν “self” αλλά συσκευασίες εικοσιπεντάδας rapid test τα οποία προορίζονται για χρήση σε μικροβιολογικά εργαστήρια […] Τα συγκεκριμένα τεστ προφανώς δεν πληρούν τις προδιαγραφές για οικιακή χρήση».

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, όπως αναφέρεται σε σελίδα φαρμακοποιών, και σε άλλα σημεία υπάρχουν αλλαγές στην ελληνική μετάφραση ώστε να υποστηρίζεται πως η χρήση επιτρέπεται από τους πολίτες. Ενώ σε όλες τις άλλες γλώσσες ο τίτλος γράφει «σύντομες οδηγίες» στα ελληνικά αναφέρει: «σύντομες οδηγίες για ατομική χρήση και από μη επαγγελματία υγείας». 

ΑΡΓΥΡΩ ΤΕΓΟΥΤΖΙΚ ΓΙΑ self-test

https://www.mixcloud.com/Focusfm/%CE%B1%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%89-%CF%84%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%BA-210421/

Πηγή:  https://m.tvxs.gr/

Θεολογικό σφάλμα η αλλαγή του χρόνου τελέσεως της Ακολουθίας της Αναστάσεως

 

Θεολογικό σφάλμα η αλλαγή του χρόνου τελέσεως της Ακολουθίας της Αναστάσεως

Γιατί είναι θεολογικό σφάλμα η απόφαση που ελήφθη ώστε φέτος η Ακολουθία της Αναστάσεως να τελεστεί νωρίτερα από την καθιερωμένη ώρα, λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊο;

«Όλα έχουν τη σημασία τους και συμβολίζουν κάτι» σημειώνει ο γνωστός Λαρισαίος δικηγόρος Στέλιος Σούρλας και εξηγεί αναλυτικά στο παρακάτω κείμενο:

«Προσκυνούμεν Αυτού την τριήμερον έγερσιν» αναφωνεί ο Ιερός Χρυσόστομος. Όχι διήμερη αλλά τριήμερη. Και γιατί έχει τόση μεγάλη σημασία η λεπτομέρεια αυτή, θα μπορούσε αφελώς, κάποιος να πει. Έχει τεράστια σημασία, διότι στην Ορθόδοξη Πίστη τίποτα δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε αυθαιρέτως χαραγμένο. 

Όλα έχουν τη σημασία τους και συμβολίζουν κάτι. Η Θεία Λειτουργία επί παραδείγματι, είναι βασισμένη στην πορεία της επίγειας ζωής του Ιησού Χριστού και η κάθε στιγμή και πράξη στη Θεία Λειτουργία συμβολίζει κάτι από τη ζωή του Χριστού. 

Συγκεκριμένα, η Θεία Λειτουργία συμβολίζει τον Μυστικό Δείπνο, («τούτο ποιείτε είς την εμήν ανάμνησιν» Λουκ. 22, 19 και Α΄ Κορινθ. 11, 25), ο τόπος της προσκομιδής των Τιμίων Δώρων ο τόπος της Προσκομιδής συμβολίζει τον Γολγοθά ή τον τόπο της Σταυρώσεως, η λόγχη που χρησιμοποιείται για την εξαγωγή του Αμνού συμβολίζει τη λόγχη με την οποία ο στρατιώτης ελόγχισε την πλευρά του Χριστού, το δισκοπότηρο της Θείας Κοινωνίας συμβολίζει το ποτήριο του Μυστικού Δείπνου, το δισκάριο που τοποθετείται ο Αμνός, το νεκροκρέβατο του Χριστού. 

Ως εκ τούτου και το γεγονός της τελέσεως της ακολουθίας της Αναστάσεως στις 00:00 τα ξημερώματα Σαββάτου προς Κυριακής δεν έχει οριστεί τυχαίως.

Επρόκειτο για Θεολογικό λάθος και μάλιστα μεγάλο η μεταφορά της ώρας τελέσεως της Ακολουθίας της Αναστάσεως καθότι αναφέρεται στην κορυφαία στιγμή η οποία σηματοδοτεί την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, την Ανάσταση του Χριστού και αναγάγει την Ορθοδοξία σε Αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο ενώ οι υπόλοιπες παραμένουν απλώς θρησκείες καθότι ξεκινούν από τον άνθρωπο και καταλήγουν σε αυτόν. «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστις υμών» (Α΄ Κορ. 15:17).

Σύμφωνα με την Εβραϊκή θεωρία η κάθε μέρα αλλάζει στις 18:00 το απόγευμα. Ο Χριστός σταυρώθηκε την Παρασκευή στις 12:00 το μεσημέρι και πέθανε πάνω στο σταυρό μετά από 3 ώρες ήτοι στις 15:00 το μεσημέρι. Την ίδια ημέρα, την Παρασκευή στις 18:00 αλλάζει η μέρα και ξεκινά η μέρα του Σαββάτου η οποία διαρκεί μέχρι το (κατ΄εμάς απόγευμα στις 18:00) οπότε ξεκινά η Κυριακή και από τις 18:00 το απόγευμα του Σαββάτου μέχρι τις 00:00 που εορτάζουμε εμείς την Ανάσταση του Κυρίου, έχουμε ήδη μπει στην 3η ημέρα όπου ο Χριστός είναι στον Άδη.

 Αθροιστικά λοιπόν ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη 3 ημέρες, 3 ώρες της Παρασκευής, 24 ώρες του Σαββάτου και 6 ώρες της Κυριακής ήτοι συνολικά 33 ώρες ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη και ελευθερώνει τους καταδίκους, δένει τον διάβολο και τον συντρίπτει! 33 χρόνια η επίγεια ζωή και διδασκαλία του Χριστού στη Γη και 33 ώρες επίσης η παρουσία Του στον Άδη όπου και τον ανακαινίζει!

Δεν εορτάζουμε λοιπόν την Ανάσταση τυχαία τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα στις 00:00 αλλά διότι αυτό όρισε ο ίδιος ο Χριστός. Μπορεί μεν η μέρα κατά τους Εβραίους να αλλάζει στις 18:00 αλλά εμείς ως Ορθόδοξοι αλλάζουμε τη μέρα στις 00:00 και ως εκ τούτου μία Ακολουθία της Αναστάσεως στις 21:00 αφενός δεν θα σημαίνει για εμάς τους Ορθοδόξους την τριήμερη έγερσις αλλά διήμερη και αφετέρου θα παραβλέπεται η επί 33 ώρες παραμονή του Χριστού στον Άδη. Και δε δύναται να δικαιολογηθεί ως «κατά παραχώρηση» πράξη στα πλαίσια της διακρίσεως καθότι μιλάμε για την Ανάσταση του Κυρίου, την κορυφαία στιγμή της Χριστιανικής Πίστεως η οποία δε χωρά παρερμηνείες! 

Επιπροσθέτως είναι θεολογικό σφάλμα η απόφαση αυτή της Κυβέρνησης καθότι δεν επιτρέπεται από τους Ιερούς Κανόνες να τελεσθούν 2 Θείες Λειτουργίες την ίδια ημέρα, και αφού το Μέγα Σάββατο το πρωί τελεσθεί η Θεία Λειτουργία, δεν επιτρέπεται να τελεσθεί ξανά Θεία Λειτουργία μέχρι τις 00:00 της ίδιας ημέρας.

Κατά συνέπεια η απόφαση αυτή της Κυβερνήσεως – υπό την ανοχή της Ιεράς Συνόδου, πρέπει να αναθεωρηθεί και να επιτραπεί – κατ΄εξαίρεση = η τέλεση της Ακολουθίας της Αναστάσεως στις 00:00 προκειμένου να ορθοτομούμε την Πίστη της Αληθείας διά του χαρμόσυνου μηνύματος της Αναστάσεως του Κυρίου. 

Έχουμε όμως – ως ελεύθεροι άνθρωποι – και μία άλλη επιλογή. Να φέρουμε τα πάντα στα δικά μας μέτρα, θέλω και φόβους, συνεχίζοντας να πιστεύουμε πως έτσι είμαστε σωστοί Χριστιανοί, ζώντας παράλληλα σε μία ψευδαίσθηση, της οποίας απεύχομαι να βιώσουμε όταν ξυπνήσουμε απότομα, τις οδυνηρές συνέπειες των δικών μας συνειδητών επιλογών.

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» λέει ο Χριστός, το μήνυμα του απόλυτου σεβασμού της ελευθερίας του Θεού προς τον άνθρωπο. Και αφού ο ίδιος ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας, ας σεβαστούμε λοιπόν κι εμείς – ως ελάχιστη πράξη ευγνωμοσύνης – το ανεπανάληπτο δώρο προς εμάς της Θείας Του Αναστάσεως!

Στυλιανός Π. Σούρλας
Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω
MSc Ιατρικού Δικαίου, Βιοηθικής & Ευθανασίας, Ιατρικής Α.Π.Θ.
MSc Κανονικού & Εκκλησιαστικού Δικαίου
Πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Ξέχασες πως Εγώ είμαι η Κεφαλή της Εκκλησίας;

Ξέχασες πως Εγώ είμαι η Κεφαλή της Εκκλησίας;



 Συνεδρίαζαν αρκετή ώρα. Τελικά η απόφαση βγήκε, αν και είχε συμφωνηθεί από την προηγούμενη ημέρα άτυπα. Κάποιοι αντέδρασαν, μα εφόσον οι κεφαλές τα βρήκαν μεταξύ τους, ποιος τους δίνει σημασία. Το μόνο που μένει είναι να Του ανακοινώσουν την απόφαση.

Ο αρμόδιος αναλαμβάνει αυτό το χρέος, νοιώθει άλλωστε πως έχει την εξουσία να το κάνει. Τον επισκέπτεται στο Σπίτι Του και Τον βρίσκει καθήμενο στην Τράπεζα. Χωρίς δισταγμό και περιστροφές Του ανακοινώνει την απόφαση του «δικαστηρίου», όπως και τότε – τέτοιες μέρες ήταν θαρρώ – Του ανακοίνωσαν κάποιοι άλλοι, που πίστευαν και αυτοί πως είχαν το δικαίωμα και την εξουσία, την ετυμηγορία τους.

«Λοιπόν, εμείς το αποφασίσαμε και θα γίνουν τα πράγματα ως εξής, Του λέει. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Απειλούμαστε από ένα φοβερό και φονικό ιό, όπως θα ξέρεις. Πρέπει να προσέχουμε την ζωή μας, γιατί το κάθε απερίσκεπτο βήμα μπορεί να αποβεί μοιραίο για την υγεία μας. Οι «ειδικοί», στους οποίους εναποθέτουμε την κάθε μας ελπίδα, μας κατεύθυναν ως προς αυτά που πρέπει να κάνουμε όλοι.

Γι’ αυτό ήρθα εδώ σήμερα, για να Σου ανακοινώσω τα μέτρα και να συμμορφωθείς. Ναι καλά ακούς, να συμμορφωθείς, επειδή είσαι επικίνδυνος για την δημόσια υγεία. Δεν γίνεται, ωστόσο, να ακολουθηθεί η ίδια γραμμή με πέρυσι, γιατί ο κόσμος Σε αγαπά ακόμη. Άκουσε, λοιπόν, τι αποφασίστηκε:

»Κάθε χρόνο αναστήνεσαι στις 12.00πμ τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, ξημερώνοντας Κυριακή, τρείς ημέρες δηλαδή από την Σταύρωση Σου, όπως διαβάζουμε στο Σύμβολο της Πίστεως «…και Αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς». Φέτος αυτό θα αλλάξει. Θα γίνει νωρίτερα.

Στις 9.00μμ του Μεγάλου Σαββάτου να είσαι έτοιμος. Δεν χάθηκε ο κόσμος να αναστηθείς την δεύτερη ημέρα. Γίνεται για καλό σκοπό, για την σωματική υγεία! Είναι πολύ επικίνδυνο, άλλωστε, να μένει ο κόσμος έξω μετά τις 12.00πμ. Ο ιός διαδίδεται πιο εύκολα εκείνες τις ώρες. Στις εννιά, λοιπόν. Δέκα λεπτά θα μας πάρει όλο κι όλο, μέχρι να ακούσουν ότι αναστήθηκες και μετά θα πάνε στα σπίτια τους οι περισσότεροι.

Υπάρχουν ακόμη λίγα κενά, βέβαια, για παράδειγμα τι θα κάνουμε με το ζήτημα των δυο Θείων Λειτουργιών που θα τελεστούν την ίδια μέρα, ή τι θα ισχύει σχετικά με την απαγόρευση κυκλοφορίας για όσους μείνουν ως το τέλος, αλλά αυτά είναι θέματα δικά μας, μην Σε απασχολεί. Εσύ να θυμάσαι αυτό που Σου είπα.

» Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, θα δυσαρεστηθεί ο καίσαρας και αυτό δεν μας συμφέρει. Πρέπει να εξελισσόμαστε σύμφωνα με τα προβλήματα και τις συνθήκες της εποχής, άλλωστε. Και μην ξεχνάς και το εξής. Η υγεία είναι το παν! Δεν υπάρχει σπουδαιότερο πράγμα από την υγεία.

» Έτσι θα γίνουν, λοιπόν, όπως μας είπαν οι γιατροί που ξέρουν και όπως αποφασίσαμε με τον καίσαρα. Η εξουσία μας, μας δίνει αυτό το δικαίωμα, σωστά;»

Εκείνος τον άκουγε σιωπηλός, όλη την ώρα. Μόλις τελείωσε τον λόγο του ο αρμόδιος και έχοντας το ύφος του νικητή, πήρε τον λόγο και τον ρώτησε:

«Για ποιο λόγο θα έλθετε»;

Ο αρμόδιος, ξαφνιάστηκε στην ερώτηση, σαν να μην την κατάλαβε. Εκείνος συνέχισε « θα έρθετε εδώ, μετά από όλα αυτά που Μου είπες για να ψάλλεις το «Χριστός ανέστη»; Θα ψάλλεις το «θανάτου εορτάζωμεν νέκρωσιν»; Θα ψάλλεις το «… έδωκεν ημίν την αιώνιον Ζωήν και μέγα έλεος»; Θα έλθεις εδώ, για να Με ονομάσεις Πηγή της Ζωής και της Αθανασίας, Κύριο της Ζωής και του θανάτου, Δωτήρα των αγαθών; Βάζεις την ανθρώπινη υγεία πάνω από την πνευματική και το φόβο του θανάτου πάνω από τον φόβο του Θεού;

Εγώ αναστήθηκα και πάτησα το θάνατο για να μην φοβάσαι και εσύ τι κάνεις; Γιατί άρπαξες την εξουσία από τα χέρια Μου και αποφασίζεις πράγματα αντίθετα από τον λόγο μου.

Ξέχασες πως Εγώ είμαι η Κεφαλή της Εκκλησίας;

Γιατί έβαλες Εμένα κάτω από τους γιατρούς; Ξέχασες ότι Εγώ είμαι Αυτός που δίνει την επιστήμη; Εγω είμαι ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων!Ξέχασες πως Εγώ είμαι η Ζωή; Ξέχασες πως Εγώ επιτρέπω το πότε και αν ασθενήσει το πλάσμα Μου;

Είναι, λοιπόν, δυνατόν στην χαρά της Αναστάσεως, να δώσω εξουσία στον θάνατο να απλωθεί; Γιατί, θέλετε να έλθετε; Σε ξαναρωτώ.

Ω! τι υποκρισία! Απάντησε μου, λοιπόν, πιστεύεις όντως στην Ανάσταση;»

Ο αρμόδιος, δεν απάντησε, γύρισε και με το βλέμμα σκυμμένο έφυγε. Εκείνος καθισμένος στον ξύλινο θρόνο Του, πίσω από την Τράπεζα, με τα χέρια ανοιχτά σαν αγκαλιά, που περιμένει όλους να τους χωρέσει μέσα, έγειρε ξανά το Κεφάλι Του…

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ...!

Παναγιώτης Β. Σελίμος - Θεολόγος

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ - ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ COVID

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ COVID

Κορονοϊός: Η νέα τάξη πραγμάτων και οι αρνητικές συνέπειες των περιοριστικών μέτρων στη συμπεριφορά & τον ψυχισμό των εφήβων

Τα παιδιά δεν νοσούν, αλλά υποφέρουν από την πανδημία.

Η εμπειρία της πανδημίας είναι καθοριστική για όλους. Ειδικά για τα παιδιά που μπορεί να νοσούν σπάνια, αλλά έρχονται αντιμέτωπα με ένα ευρύ φάσμα αρνητικών συναισθημάτων και ψυχικών διαταραχών.
Ειδικοί αναλύουν το φαινόμενο και εφιστούν την προσοχή γονιών, εκπαιδευτικών, ΜΜΕ και πολιτικών!
Ακούει κανείς?

Αγίου Παισίου

--Γέροντα, το παιδί ενός γνωστού μου κάνει συνέχεια σκανταλιές, φωνάζει, χτυπάει. Τι φταίει; τι να κάνει;

 Κοίταξε, δεν φταίνε τα παιδιά. Σήμερα τα έχουν κλεισμένα μέσα στα διαμερίσματα και δεν έχουν χώρο να τρέξουν, να παίξουν. Ζορίζονται τα παιδιά.

Δεν μπορούν να κινηθούν, να εκτονώσουν την ζωηράδα τους. Τρελλαίνονται, μετά χτυπάν το κεφάλι τους στον τοίχο! Τα παιδιά για να μεγαλώσουν φυσιολογικά θέλουν αυλή!

--Δηλαδή γέροντα, τα παιδιά στα διαμερίσματα αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα;

 Έμ, εάν ζορίζεται, πιέζεται. Πολύ καλύτερα να υπάρχη μια αυλή! Αυτό είναι το φυσιολογικό.

Εχθές η υποχρεωτικότητα της χρήσης μάσκας, σήμερα η υποχρεωτικότητα του τεστ
και αύριο η υποχρεωτικότητα του εμβολίου.

Θα το δεχθούμε?

Όποιος υποστηρίζει ένα αντίχριστο σύστημα συντασσόμενος μαζί του, αυτο-προσδιοριζόμενος πλέον μέσα από αυτό...
''θεωρείται σφραγισμένος, ασχέτως αν δεν έχει λάβει το τελικό σφράγισμα...''

 Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

1. https://katohika.gr/nea-taksi-pragmaton/prosochi-ta-paidia-athoa-thymata-ton-metron-covid/

2. https://www.youtube.com/watch?v=pl_4hP7qeXY

3. https://www.youtube.com/watch?v=dGtcR5SIlnQ

4. https://www.youtube.com/watch?v=LnUTsD89J3I